Sosial şəbəkələrdə tez-tez Ukrayna tərəfinə əsir düşmüş rus əsgər və zabitlərin öz ailə üzvlərilə telefon danışıqlarına dair videolara rast gəlirik. Bu videoların böyük əksəriyyətində hərbçilərin valideynləri övladlarının əsir düşdüyünü eşidəndə, elə reaksiya verirlər ki, sanki heç bir ağır hadisə baş verməyib.

Hələ əsgərlərin həyat yoldaşlarının reaksiyasını demirik. Sanki, məsələn, qonşunun su borusu partlayıb, yaxud kanalizasiyası daşıb və s. Yəni, bizim bildiyimiz, adət etdiyimiz insani reaksiyadan əsər-əlamət yoxdur...

Bu, bir tərəfdən rus cəmiyyətinin mənəvi keyfiyyətlərindən, oradakı ailə institutunun durumundan xəbər verirsə, digər tərəfdən də Rusiyadakı mühitin nə dərəcədə zombiləşdiyini, Kremlin xidmətindəki solovyovların, simonyanların əsirinə çevrildiyini göstərir.


Hazırda Rusiya cəmiyyəti yalan təbliğatlardan başını, müvazinətini itirmiş və keyləşmiş durumdadır. Bunun nəticəsidir ki, o, nəinki vicdan, ədalət, mənəviyyat, hətta adi məntiq sarıdan da yoxsul vəziyyətə düşüb. Məsələn, adamlar anlamaq istəmirlər ki, Kremlin Ukraynanı işğal üçün bəhanə gətirdiyi NATO Rusiyaya hər hansı hərbi zərbə endirmək istəsəydi, bunu elə indicə edərdi, çünki Rusiya öz işğalı ilə bunun üçün bütün legitim əsasları yaradıb və Ukraynanın da Şimal Alyansına yardım müraciəti var. NATO-nun doğrudan da Rusiyanı vurmaq istəyi olsaydı, bundan gözəl şans ola bilməzdi. Ancaq NATO özü də hər nə qədər idealdan uzaq keyfiyyətlərə malik olsa belə, bunu etmədi və etmir...

Təəssüf ki, artıq rus cəmiyyətinin böyük əksəriyyəti Puşkinin, Tolstoyun, Yeseninin yox, Dostoyevskinin əsərlərindəki miskin personajların nəvə-nəticələri, mənəvi varisləridir. Bunun nəticəsidir ki, rusiyalıların əksəriyyəti Ukraynada başlanan və bütün bəşəriyyət üçün təhlükə yaradan, ən əsası isə günahsız insanların, özü də ruslarla qan qohumluğu olan xalqın qətlinə, şəhərlərinin dağıdılmasına, dövlətçiliyinin məhvinə yönələn müharibəni, işğalı, hərbi avantüranı dəstəkləyirlər.

Sivil dünya süni intellektlə, alternativ enerji mənbələrilə, uçan avtomobillərlə, Marsda həyat qurmaqla və s. əlləşdiyi vaxtda, bunlar ötən əsrin 50-ci illərinə qayıtmaq, zorla SSRİ, yaxud Rusiya imperiyası yaratmaq və s. bu kimi çürümüş, iylənmiş “ideallar”la yaşayırlar...

Putin bir zamanlar Ukrayna hakimiyyətini qınayır, hətta təhqir edirdi ki, Gürcüstandan gələn Saakaşvilini Odessaya qubernator təyin edib və bununla da guya ukraynalıların milli kimliyini aşağılayıb. İndi isə görün özləri nə günə düşüblər ki, özünü hamıdan ağıllı və güclü sayan Rusiya dövləti, cəmiyyəti, ordusu, elitası siyasətdə və təbliğatda simonyanların, döyüş meydanında isə kadırovların ümidinə qalıb...

Bizim üçün təhlükəli olan odur ki, bu cərəyan Kremlin Azərbaycandakı məlum qulbeçələrini və “rusbaşlar”ı da hərəkətə keçirib. Bunların əlacı olsa, günü bu gün bizi də həmin simonyanların, kadırovların, zatulinlərin, solovyovların quyruğuna bağlayarlar. Azərbaycanda istənilən siyasətdən uzaq adama da bəllidir ki, Rusiyanın Ukraynanı işğal etməsi eyni zamanda Qafqazda daha da güclənməsi deməkdir, bu isə bizim də müstəqilliyimizə ciddi təhlükə və təhdiddir. Bu, Qarabağın qalan torpaqlarının da azad edilməsini, bütövlükdə dövlətçiliyimizin və müstəqilliyimizin əsaslı, davamlı şəkildə bərqərar və təmin olunmasını sual altına alan bir situasiya yarada bilər. Elə hazırda Qarabağda separatçıların fəallaşması və “sülhməramlılar”ın son davranışları da bundan xəbər verir.

Bu gün Ukraynada yaşananlar və Rusiyanın öz hədəflərinə çatması təkcə Ukrayna xalqının, dövlətçiliyinin yox, taleyinə Rusiya ilə qonşuluq yazılan və müstəqilliyini qorumaq istəyən, bundan da dolayı Moskvanın tələblərinə, şıltaqlıqlarına müqavimət göstərəcək, bir növ ona “gözün üstə qaşın var” deyə biləcək cəsarətə malik xalqların, dövlətlərin faciəsinə çevrilə bilər. Ancaq təbii ki, “rusbaşlar”da bunu anlayacaq baxış bucağı, düşüncə, zehniyyət və istək yoxdur.

Belələri hətta çəkinmədən öz sosial şəbəkə profillərində Putinin, Stalinin şəkillərini qoyurlar, Rusiya kanallarından, siyasətçilərindən, təbliğatçılarından sitatlar paylaşır, onları dəstəkləyirlər.

Yeri gəlmişkən, Ukraynanın sabiq Prezidenti Viktor Yuşşenko hələ uzun illər bundan öncə kifayət qədər mübahisələrə səbəb olan bir fikir söyləyərək demişdi ki, Rusiya rus dili bitən yerdə qurtarır. Yəni, Rusiya rus dili işlənən bütün əraziləri özününkü hesab edir və təəssüf ki, ən yeni tarixdəki davranışlarıyla da bunu sübut edir. Rusiyanın başında duranlar hər zaman qonşu xalqların səmimi olaraq elmə, mədəniyyətə, dünyaya açılan pəncərə kimi baxdığı rus dilini qonşu dövlətlərə qarşı əvvəlcə yumşaq güc, sonradan isə işğal üçün bəhanə, daha dəqiq desək, ölümcül silah kimi istifadə edir...

Bizdəki “rus sevdalıları”nın bir qismi bilərkdən, bir hissəsi isə bilmədən Rusiyanın Ukraynadakı əməllərinə haqq qazandırmaqla, həm də işğala, qətllərə, dağıntılara, eyni zamanda bunu təbliğ edən simonyanlara, babayanlara, solovyovlara, zatulinlərə və digər çoxsaylı Azərbaycan düşmənlərinə, eləcə də Xocalı qətliamına, 20 Yanvara, nəhayət, sülhməramlı adı ilə 30 ildən sonra yenə Qarabağa burnunu soxan şər qüvvəyə haqq qazandırırlar. Bu satqın zehniyyət Ukrayna çöllərindən öz əsgərlərinin meyitlərini belə yığmağa ərinən, bununla da öz vətəndaşına verdiyi qiymət göz önündə olan və ona ümid bağlayan “rusbaşlar”ın nə qədər axmaq olduğunu göstərən imperiyanın işğal planları ilə birləşərək, Azərbaycana 20-ci əsrin əvvəlindəki Cümhuriyyət qurucularının, ziyalıların, vətənpərvər və millətçi kəsimin köçünə bənzər köç yaşada bilər. Bu isə o deməkdir ki, belə düşüncə sahiblərini vətənə xəyanətdən cəmi bir addım ayırır...

Axı, vətənə xəyanət təkcə hərbi sirlərin, məxfi məlumatların düşmənə ötürülməsi, satqınlıq və s. deyil. Açıq şəkildə vətəninə, dövlətinə, onun müstəqilliyinə, azad seçiminə, tarixinə, milli kimliyinə, mədəniyyətinə, dəyərlərinə və s. qənim kəsilən bir imperiyanın təbliğatını aparmaq, onun qulluğunda durmaq, bütün şər əməllərinə dəstək ifadə etmək və bunu müxtəlif bəhanələrlə, həmçinin guya Azərbaycanın maraqlarını düşünməklə pərdələmək də xəyanətin bir növüdür! Beyinləri belələrinin təbliğatı ilə zəhərlənmə təhlükəsilə üz-üzə qalan və SSRİ adı gələndə “ağzı sulanan” vətəndaşlarımız isə Rusiyanın Ukraynada törətməkdə olduğu əməllərə, şəhərlərin bombalanmasına, “günahı” sadəcə azad yaşamaq istəyi olan Ukrayna xalqının başına gətirilən faciələrə, eləcə də bu gün başını itirmiş, bir neçə gündə müflisləşmiş, bankomatların, mağazaların qarşısında uzun növbələrdə duran, bütün azadlıqları əlindən alınan, bu gün-sabah ərzağı talonla almağa məhkum edilən, sabaha heç bir ümidi qalmayan, artıq qaçmağa ölkə axtaran rusiyalılara baxsalar, yetərlidir. Budur Rusiyanı idarə edən imperiya zehniyyətinin dünyaya, insanlara verə biləcəyi və verdiyi...

Cəlal Məmmədov

“AzPolitika.info”