Eski Türk göreneklerine göre kadının saçını yandan iki örgü ile örmesi evli olduğunu, tek örgü ile örmesi bekâr olduğunu, örgüsünü açarak saçını duluğuna (şakağına) kesmesi dul olduğuna işarettir. Buradan dahi toplumun yaşantısında hiçbir tesadüfi geleneğin olmadığı ve her şeyin mutlaka bir amacının ve insan yaşantısını kolaylaştırmak ya da anlaşılır olmak için ortaya çıktığını göstermektedir. Altay, Sibirya ve bütün Türk yurtlarında görülen en yaygın yas geleneklerinden biri de, saç örgülerinin açılması ve saçların kesilmesi olarak görünmektedir. Beltirlerde, Kazak ve Kırgızlarda kesme işlemini aileden olmayan yabancı bir kadını yaptığı görülmektedir. Aynı zamanda saçın ortasından ikiye kesildiği anlaşılmaktadır. Kesme işlemini yaparken sırayla her birinin beline önce üzerinde küçük çıngıraklar olan beyaz bir kemer taktığı, sonra çözülmüş olan saçları fırçalayıp tekrar örerken, örgülerden birine beyaz bir kurdele bağladığı, sonra da bu beyaz kurdeleli örgüyü kesip, kestiği bu saç örgülerini bir çeşit yastığın içine koyduğu ve ileride yapılacak olan “anma törenine” kadar bu saçları, ölen kişiyi hatırlatmak üzere saklandığı anlaşılmaktadır.(Harva, 2015: 238-239)....(Türk Şamanizmi kitabından)